د ځوان شاعر نور رحیم عاطف سره مرکه

په ونه دنګ ښايسته ځوان، تاند، په شعر کې نوښت ته ژمن او خوږژبه شاعر دی، نور رحيم د شعر او شاعرۍ دومره مينه وال دی چې کله د کومې ادبي غونډې واوري بيا يخ، ګرمي، لوږه، ستړيا، ستونزه او خنډ نه پېژني ځان غونډې ته رسوي.
عاطف آرام خوی لري، ډېرې خبرې نه کوي، تل د ملګرو د بحث منځګړی وي، دملګرو هڅوونه يې فطري عدت دی.
عاطف مو دلته له تاسې سره غږولای.
زاهد ځيرک: عاطف صيب که لوستونکو ته ځان په اړه څه وواياست؟ يانې زوکړه؟ زده کړې؟ دنده؟
 ÚÙˆØ§Ø¨ : نوررحيم عاطف د عبدالمجيد اخندزاده ځوى په Û±Û³ÛµÛ¸ لمريز كال د كندوز ښار اړوند چله مزار كلي كې زېدېدلی يم ØŒ زما Ú†ÙŠ څومره ياديږدي ØŒ زه به داسې د څلور يا پنځو كالو وم چې له خپلې كورنۍ سره پيښورته کډوال شوم د بغدادى قاعدې لومړنۍ پاڼې د كندوز ښار عرضبيګي جومات كې تر توى او زوى (ط،ظ) پورې ولوستل او پاتې پاڼې مې د پيښور جلوزو كميپ دعبدالله بن عباس په مدرسه كې بشپړې كړې ØŒ خپلې لومړنې زده كړې مې هم په همدې مدرسه كې پيل كړې د څلورم پنځم او شپږم ټولګى اطلاع نامه مې د ملابابا په منځني ښوونځي څخه Ú†ÙŠ د جلوزوكميپ په ارهنډو خوړ كې Ùˆ اخستلي. Û±Û³Û·Û± لمريز كال د مجاهدينو واك ته درسيدو وروسته موږ د نور هيوادوالو په څير خپل پلرني استوګن ځاى يعنې كندوز ته راغلو، د كندوز شيرخان ليسې كې ترنهم ټولګي زده كړې وكړې په هيواد د كورنيو جګړو له امله يو ځل بيا د زده ÙƒÚ“Ùˆ د بشپړلو په موخه د شاه سليم د كوتل په لوړو ژورو وخلتم او د چترال دلارې پيښور ولاړم په پيښور كې بيلو بيلو ځايونو كې دينې او رعصرې زدكړې وكړې او په Û±Û³Û·Û¹ د امام ابوحنيفه د عالي د ارالمعلمين څخه فارغ شوم له هغه وروسته مې د جلوزو كميپ په هجرت منځني ښوونځي او ثابت عالي ليسه كې د ښوونكي درنده دنده پرمخ وړې او Û±Û³Û¸Û³ يو ځل بيا خپل هيواد راستون شوم، درې كاله د ملي پيوستون دپروګرام برخه كې كار وكړ اوله هغې را پدې خوا د كندوز مخابراتو او معلوماتي ټكنالوژي رياست كې د معلوماتي ټكنالوژى دلوى مدير يم؛ د خپل كار په Ù„Ú“ كې مې دوه ځله له هېواده بهر هم سفرونه ÙƒÚ“ÙŠ چې په Û±Û³Û¸Û¹ سنګاپور ته او په Û±Û³Û¹Û² د مصر هېواد ته سفر درلود.
زاهد ځيرک: شعر او ادب سره مو څنګه مينه پيدا شوه؟
 Ù„Ù‡ ادبي كارونه سره له مې وركوټوالي شوق وو ØŒ زموږ انستيتوت دپېښور په شاهين ټاون كې وو Ú†ÙŠ د افغان ادبي بهير غونډي هم په شاهين ټون كې كيدلې زه هم وخت ناوخت ورتلم او كله چې جلوزو كميپ ته ولاړم نو هلته مې د ميوند ادبي بهير په غونډو كې هم ګډون كاوه، كله چې د طالبانو نظام له مينځه ولاړ او اونتقالي حكومت راغی د ميوند ادبي بهير ملګري هم كابل او د هيواد نورو لاياتو ته او زه كندوز ته راغلم هماغې ورځې په دې فكر كوم شوم چې Ú…Ù†Ú«Ù‡ وكړم چې په كندوز كې ادبې هڅې پيل ÙƒÚ“Ù… بالاخره د Û±Û³Û¸Û´ لمريز كال د دليندۍ ۲۶مه مو د ځينو ملګرو په مرسته په كندوز كې دپسرلې ادبي اوكلتوري ټولنې بنسټ كيښود، چې د نومړي ټولنې مشري هم تر يو وخت ماته را وسپارل شوه.ځوانان مې ډير زيات خوښيږي او د ځوانان سره دكار كولو په وخت كې هيڅ رنګه ستړيا نه احساسوم
 Ø²Ø§Ù‡Ø¯ ځيرک: شعر ته مو Ú…Ù†Ú«Ù‡ مخه وكړه او ولې؟
 Ø¹Ø§Ø·Ù: له شعر سره مې له وركوټوالي مينه وه، له اخبارونو او مجلو نه په مې چې كوم شعر خوښ شو نو په خپله كتابچه كې مې ليكلو، د ښوونځي په دوره مې د لين په سر ترانې هم ويلي كله به چې كوم ځاى پروګرام وو هم به ورتلمه او ترانې مې ويلي خو كله چې ما د افغان ادبي بهير په غونډو ګډون وكړ زه وهڅيدلم چې بايد خپل هغه احساسات اوعواطف چې له مودو مودو راهسي مې زړه كې لرل د شعر به ژپه څرګند ÙƒÚ“Ù…. دا كار مې هله د حقيقت جامې واغوستې كله چې ما دميوند ادبي بهير په غونډه كې د عزت الله پامير په بلنه گډون وكړ، لومړنى ليكلي شعر مې په همدې ټولنه كې د دريځ تر شا ولوسته؛ خو كله چې زما يو شعر:
خدايه كله به مې جوړ د زړه پرهر شي
 Ú†Û رقيب باندې مې غم پر ما اختر شي
 ØªØ± پايه....
د اصلاح خپرونې نه خپور شوي نو زه يې دېته وهڅولم چې بايد شعر سره خپلې تلپاتې اړيكې ټينګې كړم.
زاهد ځيرک: عاطف صيب تاسو شاعري د ټولنې اړتيا ګڼۍ او كه شعري ذوق د تسكين لپاره شعر ليكئ؟
 Ø¹Ø§Ø·Ù: زه شاعرې دټولنې اړتيا اوهم دشعرې ذوق پالنه بولم؛ ځکه شاعر د ټولنې ÙˆÚ«Ú“ÛŒ دی، شعر يې د زړه وينې دي چې ټولنې ته يې ورکوي؛ ماته شاعر دټولنې هغه طبيب ښكارې چې صرف نخسه ليكي خو دارو ورسره نه وي او شعر ماته د تنهاى او راز هغه ملګرى ښكاري چې هميش انسان سره وي او هيڅكله يې يوازې نه پريږدي او شاعر هغه خبري نه غواړې چې له بل چاسره وكړي خپل ملګري شعر ته وايي.
زاهد ځيرک: عاطف صيب له خپله انده د ښه شعر لپاره كوم معيارونه غوره ګڼئ؟
 Ø¹Ø§Ø·Ù: زما په اند ÚšÙ‡ شعر هغه دى چې يو نوى Ú…Ù‡ پكې ترسترګو شي، روان ولوستل شي نوى تشبهات نوي تصويرونه كنايات او هغه Ú…Ù‡ وي له تا مخكې بل شاعر په خپل كلام كې نه وي راوړي يعني زړې استعاري او تشبهات نه وي په كې، الفاظ Ù„Ú– وي خو معنې په کې لويه وي. او Ú©Ù‡ د شعر له جوړښت او ډولونو تېر شو، نو ÚšÙ‡ شعر هغه دی، فرمايشي نه وي؛ الهامي وي، پرواز ÙˆÚ©Ú“ÙŠØŒ را اوچت شي تر هسکه ورسېږي،لوستونكى يااورېدونكى وهڅوي، يعنې په انسان كې توپير راولي.
زاهد ځيرک: عاطف صيب ځني وايي شاعري فطري لورينه ده او ډيرو زده كړو پورې اړه نه لري، تاسو دا خبره څومره منئ؟
 Ø¹Ø§Ø·Ù: زه هم په همدې اند يم،شعريوه فطري لورينه ده،چې دالله ج له خواپه خپل بنده باندې كېږي، او رښتياهم په زياتې پوهې او زده کړې پورې باندې نده؛ځكه ډېرخلك دي چې د زده کړې ÙƒÚ†Ù‡ يې ډېره لوړه وي خوشعرنه شي ليكلاى، همداسې ډېره ÚšÙ‡ نالوستي شاعران شته. Ù„Ú©Ù‡: ملنګ جان،دامقوله زه ترزياتې اندازې پورې منم
 Ø²Ø§Ù‡Ø¯ ځيرک: ستا په اندشعر يعني Ú…Ù‡ ØŸ او شاعريعنې څوك؟
 Ø¹Ø§Ø·Ù: دشعر په اړه د شعر پوهان مختلف نظرونه لرى، تر اوسه د شعر لپاره داسي يو جامع تعريف نه دى ويل شوى، چې ټولو ته دمنلو ÙˆÚ“ وي، د شعر ځانګړنه هم په همدې كې ده چې شعر د تعريف تنګ چوكات ته ځان نه تسليموي، خو په لنډ ډول ويلی شو شعر او ادب د يوې ملت ساه ده، د نړۍ هيڅ انقلاب نشته چې لومړۍ پيلوونکی يې شاعر يې اديب نه وي، يعنې شعر هغه د ټولنې له منځه را وتلی غږ دی او شاعر ددغه غږ خالق دی.
زاهد ځيرک: عاطف صيب دا اوسنۍ ادبي بهير او په ځانګړي ډول شعر اوشاعري څنګه ارزوئ؟
 Ø¹Ø§Ø·Ù: اوسني ادبي بهير په کمي او کيفي لحاظ ÚšÙ‡ وځليده، خو د کميت (څرګندوالي) په پرتله کيفيت (څرنګوالي) Ú©Ù… رنګه ده او لامل يې هم دا وي چې آزاد بازار او د بيان ازادي ده، هرچا هرڅه وويل او چاپ يې Ú©Ú“Ù„ØŒ Ú©Ù‡ شعر او شاعرۍ ته راشو د نثر په پرتله دا خبره په شعر کې ÚšÙ‡ صدق کوي، فرمايشي شاعري، د شهرت لپاره شاعري....
زاهد ځيرک: په پخوانيو او اوسنيو شاعرانو كې مو دچا شعر خوښيږي او ولې؟
 Ø¹Ø§Ø·Ù: داچې په شعر كې مطالعه ډيره كمه لرم دپخوانيو شاعرانو شعرونه مي ډير كم يا هيڅ نه دي لوستې نو دې لپاره نه شم ويلي دچاشعر مې خوښيږي د حمزه بابا شاعري Ú…Ù‡ ناڅه مطالعه ÙƒÚ“ÙŠ او ډيره زياته مې خوښه ده همدارنګه د درويش دوراني استاد صديق پسرلي او پيرمحمد كاروان شعر اوشاعري مي له حده ډيره خوښيږ د رحمت شاه سايل يو نيم شعرمي هم زړه ته لويږي او په ولې يې تر اوسه نه پوهيږم.
زاهد ځيرک: عاطف صيب په خپلو شعرونو كې مو داسې كوم بيتونه دي چي ډير مو خوښ دي او په تل مو په ياد وي ؟
 Ø¹Ø§Ø·Ù: زه شعر ليكم خو څومره مې Ú†ÙŠ د ملګرو شعرونه خوښ دي خپل مي دومره نه خوښوم خو البته بي ارزښته هم راته نه دي، دا چې مشكل ده يو څوك نوى نوى په شعر ليكلو پيل وكړې او هغه هر بيت ښكلي وي زه هم په خپلو ليكلوشعرونه يو نيم بيت ډير خوښوم
 Ù„كه :
تاچي سترګې كړلي ټيټي حيا راغله ماله نيمې لارې خپله نظر راستون
 Ø³ØªØ§Ø®ÙˆØ±Û زلفې چې وينم زه وايم زما د ژوند انځور دې
 Ø´Ù¾Ù‡ كه Ú…Ùˆ رڼاو خو جانان پكې ليداى نشم ماته مې جانان لكه سپوږمي په شپه كې ځان ÚšÙŠ
 Ø³ØªØ§Ù¾Ø±Ù…Ø® دې خور زلفو دې رمې ته به شپونكى شم
 Ø²Ù‡ شاعر يم لا ښكلا سره مې كار دی ستا له هر ناز ادا سره مې كار دی
 Ø³ØªØ§ د زلفو بهانې مې خوښې نه دي ستا د سپين مخ له ريښتا سره مې كار دی
 Ø²Ø§Ù‡Ø¯ ځيرک: ملګري وايي : چې عاطف د غزل په پرتله په نظم كې ÚšÙ‡ برلاسى دى ØŒ تاسو ډيركم نظم ليكئ او زيات غزل ليكئ لامل يي Ú…Ù‡ دى.
په دي نو نه پوهيږم چي نظم څومره ښه ليكم او غزل څومره دا مي د ملګرو قضاوت دى زما خپله په شعري فورمونه كې د غزل فورم ډير خوښيږي او غزل مي هم ډير ليكلي، نظمونه مې له لسو دولسو نه اوړي
 Ø²Ø§Ù‡Ø¯ ځيرک: چې شېبه شېبه په زوره درنه اخلم ژونده Ú…Ùˆ به زما لاس او ستا ګريوان وي
 Ù¾ÙˆØ±ØªÙ‡ بيت څخه معلوميږي چې ژوند ډير ستړي ÙƒÚ“ÙŠ ياست؟
 ÙƒÙ‡ ريښتا درته ووايم زموږ په هيواد كې په ډير كم داسي خلك وي چې هغه له درد رنج تكليف پرته ژوند تير ÙƒÚ“ÙŠ وي او تيره وي يي ØŒ ما هم په ژوند كې ستونزي ګاللې ناخوالې مې ليدلې ټيټې جګي مې ليدلي ټولنيزي ستونزي اقتصادي ستونزي د خپل ژوند په يو وخت كې زه داسي وم لكه ماته Ú†ÙŠ څوك دا ژوند په جيره راكوي يعني كه دا كار ونه ÙƒÚ“Ù… نو ګواكي ژوند مې له خطر سره مخ كيږي.
زاهد ځيرک: عاطف صيب، نړۍ نړۍ مننه، کور مو ودان.
عاط: له تاسو هم ډېره، ډېره مننه چې زه مو ددې وړ وبللم او خپل قيمتي وخت مو راته راکړ.

شعر
 ÙƒÙ‡ مو دغرونو په څير لوړي حوصلي درلودى
 Ù†Ù† به مو جوړې په مدار كې سفينې درلودى
 Ø§ÙˆØ³ په Ù†Ú“Ù‰ كې به هيچا راته بر نه شو كتى
 ÙƒÙ‡ مو په لاسو كې د مينې سپارې درلودى
 Ø§ÙˆØ³ به موهسكه وه شمله Ùˆ به ښاغلي موږه
 ÙƒÙ‡ مو يوه بيرغ نه لاندې ورځې شپې درلودى
 Ø®ÙˆÙ†ÙƒØ§Ø± توري به د ورور په سينه نه واى ماتې
 ÙƒÙ‡ مو دا تورې د دښمن په وينو سرې درلودى

 ÙŠÙˆ درد يمه په زړه كې
 ÙŠÙˆØ³Ø§Ø² يم او سرود يم
 Ø´Ù¾Ù„ۍ د پښتانه كې
 Ø¯ ژوند خوږه نغمه يم
 Ø¯ وړانكوپه راتله كې
 ÚšØ§ÙŠØ³ØªÙˆÙƒÙ‰ سلايي يم
 Ø±Ù†Ø¬Ùˆ سره باڼه كې

 ÙŠÙˆ بيت
 Ø³ØªØ§Ø¯ سترګوپه ملاتړ دومره غره شوم
 Ø±Ù‚يبانو ته د لمر غوندې ښكاره شوم

 ØºØ²Ù„
 Ø¨Ù‰ له تا Ú†Ù‰ بل ته ګورمه خىانت دى
 Ø²Ù…ا زړه خو ستا دمىنى امانت دى
 Ø¯Ø§Ú†Ù‰ سترګو Ú©Ù‰ ىو بل سره پوهىږو
 Ø¯Ø§ انداز ګرانى د مىنى نزاکت دى
 Ø¯ ګلاب په څىر اغزوىو Ú©Ù‰ دى ژوندى دى
 ØªÙ„ تازه ىى ستا نوڅومره لوړ همت دى
 Ù„Ú©Ù‡ ستن د خپل وجود په غم Ú©Ù‰ نه ىم
 Ø¨Ù„ ته ګنډمه لباس دامى فطرت دى
 Ø³ØªØ§ په وړاندى مى نظر لوىږى سجدى ته
 Ø¯Ø§Ù…Ù‰ Ú©Ú“Ù‰ ستا دحسن عبادت دى
 ØªÙˆØ±Ø´Ù¾Ù‡ Ú©Ù‰ دسپوږمى حسن ته ګوره
 ØªÙˆØ±Ø­Ø¬Ø§Ø¨ Ú©Ù‰ د ىار حسن ترى اوچت دى
 Ø¨Ø±Ù†Ø¯ نظر دى زما زړه راله Ù…Ú“Ú©Ú“Ù‰
 Ù…Ú“Ùˆ کتو دى واړندى Ú©Ú“Ù‰ تصلىت دى

 ØºØ²Ù„
 Ø²Ù†Ø¯Ú«ÙŠ مې سرترپايه مجبوري ده
 Ú…Ù‡ په ځاى ده Ú…Ù‡ بې ځايه مجبوري ده
 ÙŠØ§Ø± Ú†ÙŠ ماسره په زغرده قدم ناخلي
 ÚšÙƒØ§Ø±ÙŠ مينه يې له ورايه مجبوري ده
 Ø¯Ø§Ú†Û نيمه شپه له خوبه را پاڅيږم
 Ø´Ø§Ø¹Ø±Û مې له تر ځايه مجبوري ده
 Ø²Ù‡ به هيڅ هم درته نه وايم مين يم
 ØªÙ‡ نو هرڅه راته وايه مجبوري ده
 Ø³ØªØ§ دحسن ټولټاكنو ته ولاړ يم
 Ø³ØªØ§ باڼه راكوي رايه مجبوري ده
 ÙƒÙ‡ حالاتويم هر Ú…Ùˆ په زړه داغلى
 Ú†Ø§ØªÙ‡ نه وايمه خدايه ØŒ مجبوري ده
 Ø²Ù‡ چې ګورم ته دې سترګې ÙƒÚ“Ù‡ Ù„Ú– ټيټې
 Ø¨ÙŠØ§ خپل حسن راته ښايه مجبوري ده
 Ø¯Ø¹Ø§Ø·Ù دغزل توري ستا دنوم دي
 ÙƒÙ‡ Ø´Ú‰Ù„ دي ته ستايه مجبوري ده