هو باهوبه داسې خواځښتونه ښکاریدل که خلک
چې دکومې ښادۍ لپاره ترتیبات نیسي . ژمي به خپل سپین څادرورو،ورو ورنغاښت ٠له غرونواودروبه دواورینویخواوبو
ډک، ډک خوړونه بهیدل پنجه دارودنګو،دنګوچنارونوبه دسهارله نسیم سره خوږې خوږې سندرې بللې .بلبل به دګل په
نيموشنونازکوڅانګوټالونه وهل .پتاوی به دومره خوږلګیده لکه هوباهوچه سړی دخوږلن غاړی ته په ژمي کې ناست وي
.دلارويو څادرونه به په وليوښکاریدل .ګلکڅ به مخملیزڅادرورو،وروغوړوه .دغروله لمنونه به دشپونکیودشپ
یواوزونه راتلل .دتوت وپښ القاۀ به هم ډیره خواږه په غوږولګیده .
له خاورینوپڼڼوبه خوږې ،خوږې ریڼې ریڼې
اوبه راتوېدې .چینو،ګودرونواوکاریزونوبه دسیل اوجمعه ورۍ بڼه غوره کړه . ماشومان به پدی لټه ووچې ګل اومومي ت
څوپخپل پلارجان اومورجانه دسپرلي دراتلو زیری وکړي اوله خپلې مورجانې اوپلارجان نه دزيري په بدل کښې شریني
اویاڅه نغدی روپی تر لاسه کړي ، هوسپرلی به چې راتلو.......... ..