نيلسن مانديلا
ومې پوښتل : ژوندځنګه كولاې شو؟
ځواب يې راكړ:
تيردې له هر ډول نااميدې اوافسوس پرته ومنه .
په پوره ډاډ اوباوراوسنى مهال تيره وه ، له هرډول ويرې اوډا
پرته راتلونكې ته تيارى ونسيږه ، ايما ن دي كلك وساته ويره اوډاريوې خواته غوځاركړه . پرشكونوبآورمه لره
،باورونوته هېځكله دشك په سترګه مه ګوره ،ژوندغوړيدلى ا ورښانه دى يوازې په دې بآندې ځان پوه كړه چې ځنګه ژوند
وكړي .
موهيمه داده چې ښكلى وه اوسي،ښكلا داده چې موهيم وه اوسې حتي ديوه سړي لپاره .
داموهيمه نه ده چې زمرى
وه اوسې ياهوسۍ ،موهميه داده چې په ټول توان په خوځښت او يون پيل وكړي ،
كوچنى اوسه ولې مېن ،مينه ستادلويوالي
او پرمختګ په اصولواوقانون ښه پوهيږې هځه وكړه چې مينه ستا خوي او خاصيت وګرځې،نه ديوه ځانګړي سړي سره اړيكه.
برياليتوب پرمختګ دى نه دپاې ټكي ته رسيدل.
پروانه لرې چې داوبويو كوچنى كوړم يې يالوي سمندر ،باران
غوندې اوريدونكي اوسه اسمان ټول ستا دى .
