پرون مې شيطان وليد! دښارد منځ په ميدان کښې ېې ددرغلۍ پلورنځی غوړولی وو اودوکه ېې پلورله...
ډېر کسان پرې راټول وو، شوراوزوږ ېې جوړکړی وو، ټېل ماټېل وو اودډېرو شيانو غوښتنه ېې کوله...
دشيطان په وړاندې هرڅه وو: غرور، حرص، درواغ، درغلي، ځان غوښتنه او...
هرچايوڅه رانيول اوپه بدل کښې ېې يوڅه ورکول، چادخپل زړه اوچادروح ټوټې بيلولې اوپه بدل کښې ېې له شيطان څخه يوڅه ترلاسه کول!
ځينوهم خپل ايمان اوځينوبياخپله خپلواکي خرڅوله اودشيطان بازارښه پرې تود وو.
شيطان خندل اوله خولې څخه ېې ددوزخ بوی راووت، زماحال ېې بدکړ ، غوښتل مې چه خپله ټوله کرکه ېې په مخ وروموښم خوناڅاپه په هغه څه پوه شوچه زماپه ذهن کښې تېريدل.
په ځېرکۍ ېې وخندل اووېې ويل: زه له چاسره کار نه لرم ، يوازې مې د خپل څادر څنډه غوړولې اوآرام آرام ګړېږم.
نه خبرې اترې کوم اونه څوک اړکوم چه څه راڅخه واخلي، وينې ېې چه خلک په خپله په ماراټول دي ، ځواب مې ورنه کړ. په دې وخت کښې ېې خوله زماغوږته رانژدې کړه اوورو ېې وويل:
خو له دې سره سره ته له دوي ټولوسره توپير لرې، ته ځيرک اومومن ېې، ځيرکي اوايمان خلکوته برياورپه برخه کوي، له شيطان څخه مې بدراتلل خوخبرې ېې خوږې راباندې لږېدې، پرې مې ښودچه خبرې وکړي اوهغه هم ډير وغږېد...
ترڅنګ ېې ناست وم چه ناڅاپه مې سترګې په يوه کوچنۍ دعبادت بکس ولګيدې، چه دنوروشيانوترمنځ پروت وو، په داسې ډول چه شيطان مې ونه وينې هغه مې واخست اوپه جېب کې مې کېښود.
له ځان سره مې وويل: پرېږده که ديوځل لپاره هم وي چه شيطان خووغولوم اويوشی ترې غلاکړای شم!
کورته راغلم اودعبادت بکسګی مې پرانيست، خوپه هغه کښې له غرور پرته نورڅه نه وو!!!
له وارخطاېۍ مې بکس له لاسه ولوېد اوغرور په خونه کې خپورشو! دشيطان د دوکې ښکارشوی وم ، لاس مې په زړه کېښود،زړه مې نه وو! پوه شوم چه هغه مې دشيطان ترڅنګ له ياده وتی، ټوله لارپه منډه ولاړم ، ټوله لارمې په شيطان لعنت وايه ، ټوله لارمې خدای خدای ويل...غوښتل مې شيطان همالته له ستوني ونيسم ددرواغوعبادت ېې په سروروموښم اوخپل زړه بېرته ترلاسه کړم...
ميدان ته ورسېدم ، خوشيطان نه وو، کښېنستم اوپه هاي هاي مې وژړل ،اوښکې مې خلاصې شوې، پورته شوم ترڅو خپل بې زړه توب له ځان سره يوسم چه ناببره مې يوآوازترغوږشو، زمادزړه آواز، اوهمالته بېواکه په سجده پرېوتم اودخدای شکرمې اداکړ، ددې لپاره چه خپل زړه مې موندلی وو، خواوس هغه پخوانی زړه نه وو...
