دسرکس زمری

طنز

په هلیکوپتر کې یې راوست زمری د سرکس
ځکه ننداره  یې وه  لیري  د زرین قفس
دسرکس خیمه ډکه  وه د ډول ډول ماسکو
نه مالومیده  په کښې هرکس او ناکس
بې بریته  زمری ستیج ته  وخوت په  اکروبات
وې ډنګوی په دوو، د سرکس د پيل جرس
ورستې هګی یې راوړي وې له ځانه سره
تیز اوخوسا بوی يې بند کړ د ټولو نفس
ددې غواړم زه هرومرو رنګه چړګوري
 ویل بیمار زمري چې ګروه يې خپل پس
خوسا رومیان يي وکړه  پیر مغان ته
ول وڅښه  دې ټولو ته ددې عنبری رس
زمری د وخت تیر کلک چاکلیټ لپاره
دجوکرشلاغی ته   پر دوو نڅیده  په  هوس
په دې اکروباتو يې چکچکیانوته
واچوله   یوه تاریخی ناسته د نس
کوم یو چې به غوښتل وکړي نیوکه
د تور عیکنو په لید و به يې مات سو اودس
زمری ویل ماته جوکر راکړې سپينه ورقه
راکړئ په پټو سترګو د هغه د مهر وس
په دې پست ژوند خوشالو بزرګانو
په تیره  هغه چې وجدان مودی تس نس
وايي زه د لوې جرګې نوم بدنامه ومه
ما قسم کړی بد نامه وم هر دودمقدس
زه که جنګ نه کوم لکۍ  خونیسم ببره
زما په لکۍ به  شکر وکړئ زما پس
 هر څو ک چې دسرکس وخوري دا خواړه
 شا باش پر ما،  نور به سي خوله او نس
**
د سرکس غړي یوازې د ځان غم نیولی
 ځکه مښتي دي    په جال کې  د تارکښ
ایا دا شین بڼ  هم  ددوی  د پلار دی
چې  یې پلوری په  زغن او کرګس
د سرکس په  زمری  دي وي زر افرین
 څنګه یې را ټول کړی په ځان دا ټوله مګس
 د هغه هر بزرګ مچ لستوڼي دي بډ وهلي
 تر هغه يې په خوله منډی چې یې وچوي نس
پښتون نه بد کیږي چې  یو وار بد سو
په هغه بیا  توپير نسی  دیوه  او زر کس