غزل

 توره شپه خوره کړي، شمعه پټه له پتنګه شي
 کرکه زما زیاته نوره هم له دغه جنګه شي
 تا ټولې خبرې راته بیا په خندا وکړې خو
 دغه راته وایه د سبا وعده به څنګه شي
 ته خو ښه پوهیږې خو بیا هم د ناز خبرې کړې
 دغسي نازو ته زما ژر حوصله تنګه شي
 زه یې په زړه لاس کیږدم، د زړه درزا یې واورمه
 هغه چې په ناز زما په غیږه کې راړنګه شي
 ماته په یادګار د زلفو درې تارونه پریږدي ځي
 زړه نازړه غرمه چې مې روانه له پالنګه شي
 ته به هم زاهده زور د مینې ته لاس پورته کړې
 تاته په خندا که چیري ښکلې غنمرنګه شي
 ته به وایې دلته د انسان روح قبضه شوې ده
 کله چې زموږ کلي محروم د ډول له ډنګه شي