په کوم کار کې چې اخلاص اوصداقت شته
هغه کار کې د خدای فضل او حکمت شته
چې په پوهه او تدبیر د بل خیر خواه شي
په پاک نیت باندې حاصل د رب رضا شي
*********
په کوم ځای کې وه دوه ورونه زرګران
خپل ماحول کې مشهور وه با ایمان
په خصلت کې یې تقوا وه ورورګلوي وه
په هر کار کــې به د دواړو همغږي وه
مده پس د زرګر مشر ورور وفــات شو
مسولیت د کور یې زوی ته په میرات شو
زوی د پلار په مرګ کې ډیر شو پریشان
مراسم یې د پلار تیر کـړل پــه ښه شان
د پلار مرګ نه یې لا نه وه مده تیره
لاس یې بند شو، شو محتاج له حده ډیره
زوی خپل مور ته د محتاج حالت بیان کړ
د روزګار ټــول مشکلات یې ور عیان کړ
مور یې پوه وه د خپل زوی لدې حالت
ورتــه وویــل د زړه راز هــغه ســات
زوی ته یې وویــل هغه دم هغه زمان
پــروا مکــوه لوی خــدای دی مهربان
زمــا ښکلې ښه د زرو غــاړکــۍ ده
قیمتي ده بــا ارزشه پخــوانــۍ ده
لاړ شه ویسه غــاړکۍ زرګر اکا ته
په پیسو یې هر څه راوړه نن بیګا ته
زوی یې ویوړه غاړکۍ د تره دوکان ته
ویل: چې نه لرو توان مونږ نور ګذران ته
مور مې راکړ خپل امیل وخرڅیدو ته
چې پري وکړو ګذاره څو ورځو شپو ته
تره چې ولیده امیل ډیر په سودا شو
خپل وراره ته په همدې ژبه ګویا شو
ویل :چې ویسه غاړکۍ بازار ناسم دی
طــلا دیــره راولیدلې قیمت کــم دی
چې بیا کله زر قیمت شول بیا یې پلورو
اوس یې بیرته کور ته ویسه بیا به ګورو
تره یو څو پیسې د جیب ځینې بهر کړې
کور سودا لپاره یې خپل وراره ته ور کړې
ورته وویل : ته په کار کې مقرر شوې
له سبا نــه تــه زمــا سره نــوکر شوې
راشه زده کــړه کار اوزیــار د زرګري
مناسب دې شــوه تنــخواه د نــوکري
په تنخوا به ګذاره د ستا د کور شي
شې بلدبه پدې کار خلاص به دې پورشي
هلک لاړه کــورپه لور هغه زمان
حقیقت یې و خپل مور ته کړه بیان
مورېې ډیره شوه خوشاله د لیوره نه
د پیسو د زوی دکار، زحمت هر څه نه
هر سهار به یې زوی کار ته ورلیږلو
دې مسلک ته یې خپل زوی تل هڅولو
ډیر وختونه یې په زوی باندې شول تیر
ښه زرګــر شو مسلکی لــه حــده ډیر
پدې کار کې ډير مشهوره او نام دارشو
د زرګر اکا ریښتینی مدد ګار شو
چې اکا یې باوري وراره په کار شو
یوه ورځ ور ته پداسې شان ګفتار شو
د طلا قیمت لوړ شوی بازار ښه دی
چې پخوا هسې ارزان وه هسې نه دی
لاړ شه کورته اوس د زرو امیل راوړه
د وریندار هغه خوښ شوي اکلیل راوړه
چې یې خرڅ کړوهمدا اوس یې ښه موقعه ده
ښه فرصت دی د خــرڅــلاو همدا شیبه ده
هلک لاړه د خپل کور په لور روان شو
د خپل مور نــه د هغې امیل پــرسان شو
مــورې راوړه غــاړ کــۍ هغه زمان
چې قیمت یې کړي معلوم په هغه ان
زوی چــې ولیده امیل پــه ډير دقت
ور معلوم شو چــې هیڅ نــلري قیمت
غاړکــۍ د زرو نه وه جــوړ نقلي وه
د مور ، زوی ورته بې ځایه خوشالې وه
هغه دم شولو روان د تــره دوکان ته
غاړکـۍ اصلیت یې وویل اکا ګران ته
اکا وویل: زه پرې پوه وم له پخوانه
دغه راز مې وه ساتلي پټ له تا نه
هغه ورځ چې تا امیل راوړلو ماته
زه پر پوه شوم حال مې ونه وویل تاته
په دې فکرچې خدای مکړه ته خفه شې
تنګدستي کــې به زمـا نه ازرده شې
درنه جوړ مــې کــړ ماهر د خپل د کار
اصلیت درتــه معلوم شو ددې هــار
په تدبیر مې مسولیت د خپل پوره کړ
پلارنی کسب او کمال مې درته زده کړه
مطمین شوم اوس ستا پوهې دکماله
شوم فارغ د ورور د فرض اود ملاله
-------------------------------
۲۶ - ۲ - ۲۰۱۶
م ۰ کال
