غزل

 غږ مې د بلبلو شو غو ږو ځني
 شنه نا رنجان ډ ک شول سپین غو نچو ځني
 اسما ن کښي بریښنا ګا ني مې تر ستر ګو شوي
 را پو رته خزنده شول د غا رو ځني
 پرون چې هر څه مړه وه نن ژوندي شو لو
 خدای دي په اما ن سا تي بر و ځني
 مړه ځمکه ژوند ۍ شوه مخ یی شین شو لو
 ته به کله وییښ شي د خو بو ځني
 ته هم پسر لي شه بد لون را و له
 و ا خله لږ عبر ت د نور ملکو ځني
 تا ته وا یم ای افغا نه تا ته وایم
 کله به لا س اخلي دي جګړو ځني
 راشه سوله وکړو په جرګو سره
 هیڅ به په لا س د رنشي لانجو ځني
 خپل ورور ز ما د مرګ فتوا ورکړيد ه
(روغوال) به څه ګیله کړي دي پردو ځني