صلحه او د شوپرک شخصي ګټي-لمړۍ برخه

ویل کیږي چي ډیر پخوا کله چي حضرت آدم علیه سلام او بي بي هوا علیه سلام ځمکي ته تازه راشوه سوي وه، دلته د حیوانانو او مرغانو پاچاهي وه. دا دوه ټبره به تل یو د بل سره په جګړه کي وه، څو یو له بله د ځمکي ټولي برخي ونیسي. دا جګړې به کله کله ډیري اوږدمهاله سوې او د مرغانو او حیوانانو لپاره به یې ډول ډول غمیزي زیږولې. یو ځل مرغان د یوه تکړه باز د مشري لاندي سره متحد سول، د رهبري د صفوفو څخه یې لټ میراثخواره لیري کړل، کار یې اهل کار ته د قابلیت په اساس وسپاره او ټوله ځمکه یې د حیوانانو څخه ونیول. د ستري سوبي وروسته د مرغانو د مختلفو فرعي ټبرونو مشران په دربار کي راټول وه څو هر یو د خپل ټبر لپاره مناسبتره ټوټه وغواړي او د جایدادونو په ویش کي شاته پاته نه سي. په دې زوږ کي ناببره یو ناولده بدډوله ږغ ورګډ سو. د مرغانو مشرانو چي سره وکتل شوپرک خپله توره چپنه په لاسو سره راټولوي او راروان دی. ټېلې او ټمبې یې جوړي کړي دي. د واکمن باز د ستایني شعارونه په غوړماله لهجه زمزمه کوي، مرغان د مخي څخه ټیله کوي او ځان د واکمن باز مخي ته رسوي. شوپرک چي تر دې مهاله نه دی نه یې اولاد چا د جګړې په ډګر کي لیدلی وو، اوس په غنیمت کي تر نورو غوښنه ونډي غوښتونکی وو. شوپرک چي ځان یې تر نورو مرغانو اصیل مرغه ګاڼه او دا دعوه یې هم لرل چي خدای پاک ج ته د مرغانو د نورو ټبرونو په پرتله ډیر زیات محبوب او نیژدې دی. دا چي مرغان د الله تعا لیج مطیع او فرمانبرداره مخلوق وه، د شوپرک د دې دعوې د سپیناوي غوښتني او تحقیق جرائت یې نه کاوه او بې دلیله یې د ده درناوی کاوه. واکمن باز هم د شوپرک په درناوي کي د چا څخه پاته نه وو. شوپرک ته یې اختیار ورکړ چي هر ځای یې د ځان او اولاد لپاره خوښ وي هلته دي میشت سي. پاته ځمکه به د مرغانو په نورو ټبرونو کي وویشل سي. د روشن فکره او با احساسه مرغانو شوپرک نه خوښیدی. هغوی دا فکر کاوه چي شوپرک د حیواناتو سره هم ښې اړیکي لري او کله نا کله حیواناتو ته د مرغانو محرم معلومات هم ور وړي. دی که هګۍ اچوي او وزرونه لري، د دې تر څنګ تیان هم لري او خپلو نوزادو ته شیدې هم ورکوي، چي دا او یوشمېر نور اوصاف یې د حیوانانو دي. په دې حساب پر شوپرک باندي باید ډیر باور ونه سي. دا چي یو خو روشن فکره مرغانو شمېر لږ وو، بل شوپرک هغوئ پر تعصب او نژادي تبعیض هم تورنول. شوپرک او د هغه مریدانو به دا هم ویل چي دا روشن فکره او با احساسه مرغان د خدای پاک ج د لاري څخه لیري دي نو ځکه د خدای پاک ج مقربین یې د سترګو ښه نه ایسي. د شوپرک هم دا تبلیغات وه چي با احساسه مرغان یې د نورو مرغانو د نفرت وړ ګرزولي وه او چا یې سورنا ته غوږ نه نیوئ. د خدای پاک ج ورځي وې چي حیوانان د لوږي او تندي څخه په عذاب وه، په خپل منځ کي سره جرګه سول او وېویل چي خپلي دې بې اتفاقي و دې حال ته رارسولي یو. ناځوانه مرغانو ټوله ځمکه راڅخه ونیول. هغه سیمو ته هم موږ نه پریږدي چي د دوئ هیڅ پکار نه دي. که چیري پاچاهي بیرته ونه نیسو نو ډیر ژر به د ګور د چینجیو په شان له لوږي په خپل منځ کي سره وخورو او نسل به مو هم ورک سي. راځئ چي تر ټولو قابله زمري تر مشري لاندي سره ملګري سو او د مرغانو څخه خپل حق وغواړو. شوپرک به باندي جرګه کړو چي د دې اوېجي پر مخ موږ هم حقداره یو. هغه سیمي چي ستاسو نه دي په کار هغه موږ ته را پریږدئ. که مرغانو حق ته غاړه ایښوول خو ښه تر ښه که نه تر تدریجي مرګ د جګړې د ډګر مرګ ډیر غوره دی. هغه وو چي ټول حیوانان د یوې واحدي قوماندې لاندي سره راغونډ سول او شوپرک ته یې خپل استاذي ورواستول چي مرغانو ته د دوئ پیغام ورسوي. شوپرک چي د مرغانو په قلمرو کي چړچې کولې، د ځانه سره فکر وکړ که مرغان حق ته غاړه کښیږدي او حیوانانو ته ونډه ورکړي نو جګړه به ختمه سي، د ځمکي جایداد به په عدالت او مساواتو سره وویشل سي بیا به نو مزد هغه چا ته ورکول کیږي چي کار کوي او خوارۍ کاږي. بیا به دا زما او زما اهل وعیال دا ستر امتیازات، عیش و نوش به چیري وي، دوئ د دروښ عوایدو ټول د اولي درجې لټان اموخته کړي دي خواري کښل ځان ته عیب ګڼي. شوپرک په داغه شپه ځان د حیواناتو واکمن زمري ته ورورساوه او ورته وې ویل چي دی حیوانان خپله وینه او خپل کهول بولي. خپل تیان، سږمې او تیره غاښونه یې ورښکاره کړل چي زه پخپله حیوان یم. د مرغانو ښه ډیر غیبت یې هم ورته وکړ چي ډیر حریص دي. هیڅ کله به د حیونانو د حق و داعیې ته غاړه کښې نه ږدي. د مرغانو واکمن باز هم اوس د ده خبرو ته چنداني ارزښت نه ورکوي. البته که زمری ده ته تر مرغانو زیات امتیازات او ګتي ور ومني، دی حاضر دی چي په جګړه کي استخباراتي او سیاسي مرستي ورسره وکړي، د مرغانو ځینو خاینو او رشوتخوره مشرانو سره به دده روابط ورجوړ کړي او مرغانو ته به دا ووایي چي خدای پاک ج نور د دوئ طرفداره نه دی بلکه حیوانانو ته د ځمکي واکمني ورسپاري. دوئ به د حیونانو سره په جګړه کي ماته وخوري، ځکه جنګیدل او مقاومت ګټه نلري. زمري او مشاورینو یې د شوپرک خبره ومنل. حیونانو جګړه اعلان کړل. د مرغانو مشرانو او واکمن باز ته د شوپرک د ځینو مضرو کړنو خبرونه رسیدل، خو د کره شواهدو نه موجودیت او په عامو مرغانو کي د شوپرک د سپیڅلتیا د شهرت و پراخ نفوذ په سبب یې قاطع تصمیم نه سوای نیولای. هغه وو چي حیواناتو د مرغانو څخه ټوله قلمرو لاندي کړل او په خپلو ټبرو کي د جایدادونو د ویش په منظور سره راغونډ سول. هر یوه حیوان مشر هڅه کول چي خپل ټبر ته ښه سیمه بیله کړي چي په راتلونکي کي ښه سوکاله ژوند ولري. که ګوري شوپر خپله توره چپنه په اوږو کړې راروان دی. زمري او د هغه مصاحبینویې ښه تود هرکلی وکړ او د ده لپاره یې ستر امتیازات اعلان کړل. دا چي شوپرک او د ده اولادونو په جګړه کي قربانئ نه وې ورکړي، په جګړه کي یې عملاً برخه هم نه وه اخیستې نو د ټولو حیواني مشرانو حسادت ورسره پیدا سو. دا چي په عامو حیواناتو کي د ستانه حیثیت خاوند وو نو چا په خوله اعتراض ونه کړ. هلته مرغانو چي د پاچاهي خوند یې په خوله سوی وو، ارام کښینه نستل. فوراً بیرته سره راغونډ سول او چرکي ګروپونه یې تشکیل کړل. هر ځای به یې پر حیوناتو حملې کولې. د حیوانانو پاچا نظامي مشاورین او امنیتي ځواکونه د مرغانو د بریدونو په مخنیوي کي پاته راغلل. عام حیوانان چي د محرومیت خوند یې لیدلی وو، د مرغانو سره یې په زړه کي خواخوږي پیدا سوې وه. چون په جنګي ماحول کي یوازي د اعلی تریني طبقې مشرانو ته د سوء استفادې زمینه مساعده وه نور هم حیوانات د دې بېمعنا جګړې په تنګ وه او هم مرغان. د حیوانانو او مرغانو بااحساسه غړو یو له بله سره پټ روابط او ناستي پاستي پیل کړي وې. دې لیدنو او کتنو مرغان او حیونان د شوپرک د ناځوانیو څخه خبر کړل چي د دوئ د خپل منځو شخړو تر منځ شوپرک څومره ستري ګټي کوي. شوپرک چي د حیوانانو او مرغانو تر منځ یو برزخي مخلوق دی، کولای سوای چي د مرغانو او حیوانانو تر منځ یې مثبت رول لوبولی وای خو ده ناځوانه تل د خپلو شخصي ګټو لپاره د مرغانو او حیوانانو تر منځ شخړو او جګړو ته لمن وهله. حیوانان او مرغان یې کلی په کلی او کور په کور په دښمني سره اخته کړي وه. داسي منافق هیڅ کله د الله تعا لی ج تقرب نه سي حاصلولای. بد کوي چي ځان ستانه بولي. هغه منافق مریدان او موتقدین چي یې په حیواناتو او مرغانو کي سته هغه هم د ښه کردار خاوندان نه دي. ایله لوچګان دي. دا وو چي با احساسه مرغانو او حیونانو په خپلو خپلو ټبرونو کي یو دبل په مقابل کي د زغم او ورورولي احساسات راوپارول. د ممکنه صلحیزه او فلاحي ګډ ژوند لپاره یې متوازن او عادلانه اصول او ضوابط وضع کړل او په عامو حیواناتو او مرغانو کي یې د هغه تشهیر پیل کړ. کله چي د عامو حیواناتو او مرغانو اوسط سیاسي او ټولنیز شعور لوړ سو، د جګړې اور مخ په سړیدو سو او دواړو خواوو په پټو سترګو د خپلو مشرانو د اوامرو

منلو پر ځای د هغه د منتقي توب او ګټورتیا په هکله پوښتني پیل کړي او معادلي، مناسبتري طرحي یې ورته پیشنهادولې. یو د بل د غیبتونو او کرکه پارونکو ویناوو پر ځای د رسمي پروسو په روڼتیا او د ټولنیز عدالت پر څرنګوالي خبري کېدلې. د دواړو خواوو مشرانو د اصلاحاتو د نفاذ بربنډ مخنیوی نه سوای کولای که نه د مشري حق یې د لاسه ورکاوه. دوئ اړ سول چي په خپل منځ کي سره کښیني او په منصفانه توګه د ځمکي سیمي د مرغانو او حیوانانو تر منځ وویشي او یو د بل حقوقو او خپلو تعهداتو ته درناوی وساتي. جګړه خوښي رهبران د انزوا خوا ته ولاړل او صلحه خوښي و اصلاح پاله رهبرانو تبارز پیدا کړ. شوپرک چي اوس د خپلو ګټو او امتیازاتو په غم کي ورک وو، تر ډیره پوري چوپه خوله ناست وو او په زړه کي یې د صلحي د هڅو د ناکامي ارزوګاني پاللې. ده د دواړو خواوو جګړه خوښو مشرانو ته هم پټي مشورې ورکولې څو د جګړې اور تود وساتل سي خو د جمهور د ارادې په وړاندي ټول بې وسه ښکاریدل. آخر هغه ورځ هم راورسیدل چي مرغان او حیوانان په یوه جرګه کي سره راټول وه او د ګډ ژوند د اصولو وروستي جزیات یې نهایي کول او سیمي یې سره ویشلې. په دې وخت کي شوپرک هم ځان په ورګډ کړ او مرغانو ته راغلئ چي د جایداد د ویش په نوملړ کي خپل نوم هم ثبت کړي. دا چي مرغانو ته محدوده ونډه وررسیدلې وه او ټولو ټبرونو د عادلانه ویش غوښتنه کول، ځمکي ډیري کمي وې. متخصصین په صلاح و مشورو کي وه چي څنګه محدودې منابع په موثریت سره په ټولو مرغه ټبرو کي وویشي. مشرانو یې په ډیر درناوي د شوپرک اغا مبارک څخه وغوښتل چي چون تیان لري او خپلو نوزادو ته شیدې ورکوي، ځکه حیوان دی. د حیوانانو په ټبر کي دي خپله ونډه وپلټي. شوپرک په زغاسته ځان د حیوانانو د جایدادونو د ویش کمیسیون دفتر ته ورورساوه څو د حیوانانو د جایدادونو د ویش په نوملړ کي خپل نوم ثبت کړي. دا چي حیوانانو هم شوپرک ښه په رسمیاتو پیژندلی وو، خوښ نه وه چي دې شیطان او مفتن برزخي مخلوق ته په خپل ګاونډ کي ځای ورکړي. معذرت یې ځني وغوښت. شاید هم داعلت وي چي نن شوپرک یا خو په تیاره مغارو کي ورځي او شپې تیروي یا هم د انسان لخوا پرېښول سوو کنډوالو کي. یواځي ماځیګر قضا وخت د خوراک لپاره دباندي په تلوار راوځي او بیرته ننوځي چي د ورځي حیوانانو او مرغانو خپل روزګار پای ته رسولی وي او د شپې مرغان او حیوانان لا راوتلي نه وي.

کیدای سي چي د شوپرک دا قصه هسي یوه افسانه وي خو هغه څه چي زموږ په شاوخوا کي تیریږي، موږ یې حسوو، وینو او اورو دا افسانه نه ده. په افغانستان، عراق، سوریه او لبیبیا کي امریکایي مداخلاتو ناورینونه وځیږول. چي هم د امریکا اولس ځني متضرره سو او هم د دې هیوادونو ولسونه. که دامریکا دا مداخلات د هغه نامنهاده طبعي قانون برخه وبولو چي هر پیاوړی هر ضعیف خوري او هر پیاوړی ولس د هر ضعیف ولس ثروتونه لوټي نو باید امریکا په صفت د یوه ملت ډیر ثروت د خپلو مفتوحه سیمو څخه خپل هیواد ته انتقال کړی وای او ولس یې تر پخوا ډیر هوسا سوی وای. حال دا چي یوازي په افغانستان کي د امریکا مداخله چي د ۱۷۰۰ په شاوخوا کي د خواریکښه او مسلکي امریکایانو په شمول د ګران بیه تعمیرونو دلاسه ورکولو په بیه پیل سوه چي په تعقیبي ډول یې بیلیونونو ډالر او زرهاوو عسکر د دې جګړې خوراک سول او تر اوسه پوري یو سینټ ګټه یې د افغانستان څخه نه ده لیدلې. په دې حساب ویلای سو چي د امریکا او افغانستان جګړه د دوو ملتونو جګړه نه ده بلکه د دواړو خواوو شوپرک وشمه مافیایي کړیو د ګتو جګړه ده چي اوبه خړوي او خپل کبان نیسي. دا چي د امریکا شوپرکان څوک دي، په هغه به خپله یو امریکایي ښه رڼا اچولای سي. موږ خو چي څومره پوه سوي یو د غني و خلیلزاد خسرګنۍ ده چي د افغانستان په هکله دوی ته پروګرامونه ورکوي او هغه پلي کیږي. تر کومه پوري چي د افغانستان لخوا د شوپرکانو خبره ده، د متفرقه لویالیسټانو (loyalists) تر څنګ چي په هر قوم او ټبر کي قرار لري درې عمده ډلي دي چي د رواني جګړې او پخوانیو جګړو څخه یې مفاد پورته کړی دی او پورته کوي یې. سترو ابرقدرتونو ته د جاسوسي کولو په مټ یې د جګړې دواړو اړخونو په عالیترینه رهبري کي تصمیم نیونکي موقفونه اشغال کړي دي. ښه به دا وي چي دا مافیاوي وپیژنو چي د تیرو۷۰ کلونو راهیسي په هیواد کي د حکومتوالي چارو د بدنظمي مسئول دي او د خپلو فردي، فامیلي او مافیایي ګټو لپاره یې کله ډیکټاټوران او کله هم بهرني اشغالګر پر افغانانو باندي تپلي دي:

۱. د ساداتواو قریشو په شمول د مجددیانو او ګیلانیانو د فامیلي پیرانو نیټورک: دا ډله چي د امیر حبیب الله خان د وژني څخه نیولې بیا د امیر امان الله خان تر معزولي او سقاوي غمیزي په رامنځ ته کولو کي یې نوم اخیستل کیږي تر ټولو بارزه مافیا ده چي د بهرنیو استخباراتو سره د افغانانو پر سرنوشت معاملې کوي او ډول ډول سیاسي غمیزي رامنځ ته کوي. د تاریخ په پاڼو کي موږ دوی وینو چي د اسلام په نوم د یوه سیکولر امان الله خان د واک تخته ورنسکوروي او په مقابل کي د افغانانو سرنوشت د غل حبیب الله په نوم و یوه لوچک ته سپاري او و هغه ته د خادم دین رسول الله لقب ورکوي. بیرته هم دوئ د یوه بل سیکولر نادر خان لپاره خادم دین رسول الله په چل و ول راولي او د هغه په پښو کي یې ورحلالوي. یو وار توپکیانو ته د خدای تعا لی ج په وړاندي د پاخه شفاعت دومره ستر ضمانت ورکوي چي هغوئ د هري نارواه ارتکاب بیغمه بیدړکه کوي. بیرته بیا د همدې ټوپکیانو د ځپلو لپاره طالبان پر شا ټکوي. کله چي طالبان واک ته رسیږي او د اصلاحاتو راوستلو هڅه کوي، همدوی بیرته د بهرنیو استخباراتو په مټ مخالفه جبهه ورته تقویه کوي او د دوئ په صفوفو کي ورګډ سوي خپل مریدان هڅوي چي د خپل موقف څخه د ظلم، نادودو او نارواوو لپاره د استفادې د لاري ولس ځني متنفره کړي (په کندهار کي د حافظ مجید، تور غني او ملابخت محمد کړني یې ژوندۍ بیلګه ده) . همدا مافیا ده چي هم طالبان د دوئ درناوی کوي او هم دولتي عناصر. د دوئ په سیمه کي د اربکیانو قومندان هم د خپل د سر د تضمین لپاره د دې مافیا د پیرانو او سیدانو لاسونه ورمچوي او طالب قومندان هم د دوئ د درګاه غلامان دی. دا ددوئ ډاډ دی چي د دواړو خواوو چارواکي د عام ولس په وړاندي هیڅ مسئولیت نه احساسوي او نه د ولس مرائت ساتي. همدا مافیا ده چي د تصرف بدمرغه او ملعونه عقیده یې د هیواد د اطرافي بیسیواده خلګو په مغذو کي ورپیچکاري کړې ده چي د دنیا انتظام الله تعا لی ج د خپلو متصرفینو په لاس پر مخ بیایي چي د نړۍ یوه پاڼه لا د همدې متصرفینو د ارادې پرته نه ښوري. هر چارواکی د یوه متصرف تر حفاظت لاندي دی او تر څو چي د الله تعا لی امر وي تر هغه وخته پوري دا متصرف د هغه شخص بلاکیف ساتنه کوي. دوی حتا دا کافران هم د متصرفینو تر کنټرول لاندي بولي. د تصرف د عقیدې منفي اغیزه د یوه مسلمان پر عملي ژوند باندي دا ده چي انسان په خپل چاپیریال کي پېښېدونکې هره فاجعه او هر ظلم د الله تعا لی خاص مصلحت بولي او دا احساسوي چي هر څه د الله تعا لی ج په کنټرول کي دي، ده ته د څه کولو اړتیا نسته، د اصلاح لپاره دده هره عملي هڅه به په الهي چارو کي د قصدي مداخلې په معنا وي او دده یوازنینی مسئولیت دا دی چي وخوره، وڅیښه، رفع حاجت وکړه او د نسل تکثیر چاري سنبهال کړه. د ټولني د اصلاح، دظالم د مخنیوي او عند الله مرستي لپاره داوطلبانه خدمت چي د الله ج د پیغمبرانو او د دوئ د مخلصو پیرویانو اساسي دنده ده، د هغه څخه مسلمانان په اغفال کي ساتي. هغه خلګ چي قرآني ارشاداتو ته ترویج ورکوي او ددوئ ملایان او پیران د خدای پاک ج سره په خدایي کي نه شریکوي، هغوئ وهابیان بولي. دلته دا یادونه اړینه ده چي د عامو مسلمانانو په ګومان دوئ د وهابي اسطلاح تنها د سلفیانو/اهل حدیثو لپاره کاروي. حال دا چي هغه مسلمانان چي د دې ناري فرقې څخه مطلق بیزاره دي او تنها د توحید پر عقیده ټینګ ولاړ دي، دا ظالمان هغوی هم وهابیان بولي. دا مافیا پر بیسیواده اطرافي افغانانو باندي د خپل روحاني تسلط په مټ د بهرنیو کفري استخباراتي ادارو او دولتونو لپاره خاص ارزښت لري او تل اړیکي ورسره تودې ساتي. په روانه جګړه کي دا مافیا ده چي د طالبانو او دولت تر منځ یې د جګړې انډول برابر ساتلی دی. د تصرف بېمنتقه باطله عقیده ده چي عام

افغانان یې د سیاست او حکومتوالي د چارو څخه بیتفاوته ساتلي دي او د سیاست ډګر دوئ ته چغالي دی. خلګ د دوئ خبري په پټو سترګو مني. دا چي نن د ملي یو والي حکومت خپل هر ډول مشروعیت دلاسه ورکړی دی او بیا هم په بیغمه زړه د قدرت واګي په لاس کي خپل ظلمونه و فسادونه کوي او په افغانانو کي څوک یې مخي ته نه دریږي، د همدې مافیا برکت دی. د افغان ملي امنیتي ځواکونو څخه د شخصي ملیشې کار اخلي او خلګ بې محاکمې سره د ښځو ماشومانو او سپینږرو وژني. روانه جګړه چي په اولس او د جګړې دواړو طرفینو کي یې وینه یخی کړې ده، خو دا طبقه ده چي په کلیو او ښارونو کي خپلي ګټي کوي،بازار یې ګرم دی. دوی لکه د بعث څخه وړاندي وختونو قریش، چي نورو ټولو قبایلو خلګ د خپلمنځو دښمنیو او جګړو لکه کبله په خپلو خپلو سیمو کي نظر بنده وه خو قریش د حرم شریف د متولیانو په صفت ازادانه تر لیري لیري ځایونو پوري بیغمه تلل، خپل تجارتونه او ګټي یې کولې. په ښارونو کي چي د ډیرو پیسو هره دهوکه بازي کیږي په راس کي یې یو قریش یا یو سادات به مو حتماً د سترګو کیږي. داسي نه ده چي ټول سادات او قریش بد خلګ دي، بلکه حقیقت دا دی چي هر بد او کم اصل چي فساد کوي نو د سپر په توګه ځان قریش او ساداتو ته منصوبوي. په صحراوو کي هم دا مافیا ده چي هر یو ورته اړ ښکاري. تر کومه پوري چي د قریشو او ساداتو نړیواله سابقه ده، لنډ معرفت به یې داغه وي چي د هسپانیې څخه نیولې بیا د هندوستان او بیت المقدس پوري چي اسلامي قلمرو غیر مسلمانانو اشغال کړې ده، همدا د قریشو او ساداتو منفي دلالئ دي. دا د حضرتانو او مجددیانو کورنیاني چي په هند کي انګلیس ته په جاسوسي کولو ټولو ته رسوا سوې نو هند یې پریښودی، افغانستان ته راکډه سوې. قریش او سادات په ټوله نړۍ کي د کرایي جګړه مارانو، مریانو او مینځیانو کاروبارونه پر مخ بیایي. اوس خو د سود څخه هم مخ نه اړوي. هغه کارونه چي شورا نظار یې په افغانستان، پاکستان او تاجکستان کي کوي؛ قریش او سادات د مخفي یهودي سازمانونو سره په شراکت په ټوله نړۍ کي دا کاروبارونه پر مخ بیایي. حاجي آغا چي خپله هم سید دی یوه ورځ ویله چي فساد تل د شریفو خلګو د اولادې څخه پیښ وي ځکه چي د بد سړي اولاد خو اکثراً د شرمه او د ولس د پیغوره کوم بد کار ته لاس نه وراچوي چي خلګ دستي وایي چي د ده خو پلار او نیکه لا داغسي بدخلګ وه نو دده څخه څه ګیله. موږ ورته ویل چي څنګه؟ ده وویل چي دا نن ورځ د ټولي نړۍ مذهبي، سیاسي او اقتصادي فساد جریان لري یا د اسحاق علیه سلام د اولادې (یهود) څخه پیښ دی، یا د اسماعیل علیه سلام اولاده (قریش) ده او یا هم د حضرت علي رض اولاده (سادات) ده. بل څوک خو نه په دین و سیاست کي د لاس وهلو جرات لري او نه هم اجازه. په پای کي یوه بله خبره چي مهمه ده هغه هم دا ده چي په تیرو درو او څلورو لسیزو کي د پیر صاحب او حضرت صاحب مرکزي کورنیاني ډیري بدنامه سوي دي او هغه د پیرانو کورنیاني چي پخوا به د دې دوو کورنیو د ایجنسيو په توګه په ولسوالیو او کلیو کي د خورده فروشي، څاښتفروشي، تعویذ فروشي او دم فروشي کاروبارونه چلول. اوس مستقل سوي دي او د بهرنیو استخباراتي ادارو سره په اول لاس معاملات کوي، چي دا خبره تر پخوا ډیره خطرناکه ده.

۲. د شورا نظار سیکس ورکران: دا هغه ډله ده چي بنسټیزه هسته یې د سقاویانو د پاته شونو څخه سرچینه اخلي. د افغانستان په تاریخ کي سقاویان هغه خلګ وه چي د کابل ښار ته د شمالي څخه رغلل. نارینه وو به یې په ظاهره سقاوي کول خو د دې تر څنګ به یې غلاوي او کیسه بري او نور کوچني جنایتونه سرته رسول. د دوئ ځوانو ښځو به په ظاهره فقر کاوه خو پشلا به یې د فحشا کاروبار هم ورسره کاوه او په دې ډول به یې د ښار د ثروت مندانو او قدرتمندانو سره اړیکي ټینګولې (په کابل کي د جسم فروشي پراخ تور بازار باندي تر ابده سترګي نه سو پټولای چي نن هم د باشرفه کورنیو د ساختارونو بیخ و ریښه په کښلو بوخت دی او فحشاء د زهرو په شان زموږ د ځوان نسل په مغذو کي ور پیچکاري کوي). دوئ دا کارونه د بانډونو په ډول کول او د وخت چارواکو ته به یې جېجې ورکولې. د امیر امان الله خان تر زمانې پوري د دوئ بانډونه دومره پراخ سوي وه چي د کابل ښار د شمالي اطرافي سیمو په سوو لوچګان ور سره تنظیم وه چي بالاخره د انګلیس، ګیلاني او مجددي روحاني کورنیو په لمسون یې سقاوي غمیزه رامنځ ته کړل. د هغه وخت د خلګو څخه داسي قصې هم راپاته دي چي د دې ډلي یوه ښایسته فقیره وه چي د امیر حبیب الله خان زړه یې وړی وو او اخیر هغه واده هم ورسره وکړ چي د امان الله خان د مور او د هغې د قوم سره یې پر دې خبره اختلافات پیدا سول او ځیني وایي چي حتی بالاخره د امیر حبیب الله خان په وژنه باندي منتج سول (والله اعلم). دوئ د خپل مسلک فلسفه د جلال الدین بلخي او نورو هغه فاسدو فارسي شاعرانو د لیکنو څخه اخلي چي د منافقت اوصاف یې ستایلي دي او د فن عیاري تر عنوان لاندي یې تدریس کړي دي. هغوئ به کفر د اسلامي او اخلاقي تعلیماتو په پوښ کي خپراوه چي د ثبوت لپاره یې د جلال الدین بلخي مثنوي او معنوي نسخه کفایت کوي. دوئ په مولویه فرقې پوري تړلي خلګ دي چي د ذکر طریقه یې رقص، سرود او د سپیانو په شان غپا اوانګولا ده. همدا فرقه یوه د هغه فرقو څخه وه چي د اسلامي امت د تضعیف لپاره د مخفي یهودي حلقاتو لخوا پیړۍ پیړۍ وړاندي تاسیس سوي وې او د روسي کاتهولیکي او اورتهوډوکس مذهبه عیسویانو په لاس د مرکزي اسیا د اسلامي ټولنو تسخیر لپاره یې لاري هوارولې. دا خطرناکه ډله چي د کمونیسټي رژیم په زمانه کي یې د روسانو سره کاذبه جګړه او پټه همکاري پر مخ بیول او د هغه تر مخه د شاهي کورنۍ د جنسي شهواتو د تسکین د خدمت په مټ د پراخ نفوذ خاوندان وه. د همدې روابطو په اساس یې لمړنۍ اړیکي د انګلیس او امریکایي استخباراتي ادارو سره جوړي کړې (د یهودي ډلو، کلیساوو، روس او ایران د استخباراتو سره پخوا لا جوړ وه). د همدې روابطو په وسیله اوس هم د هند، پاکستان، چین او روسیې پوري د قیمتي معدنونو، مخدراتو او فاحشو د قاچاک چاري پر مخ وړي. دې ډلي د خپلو استخباراتي اړیکو او د فاحشو د پراخ نیټورک دلاري د نجیب د نسکوریدلو وروسته خپل فعالیت ته رسمي بڼه ورکړه او دشورا نظار صفحات شمال په نامه یې ځان ته سیاسي تجارتي جواز جوړ کړ. د کابل د دولتي ادارو په شهرګونو کي یې خپل نیښونه ښخ کړل او بیا یې د طالبانو په صفوفو کي هم پراخ نفوذ وکړ. د طالبانو اسلامي تحریک چي د افغانستان د جنوبي پښتون میشتو سیمو څخه یې سرچینه اخیستې وه، د خپل ټول واک په جریان کي یې مخلص پښتانه داوطلبه او جلبي جنګیالي د شمال په نه ختیمدونکې جګړه کي تلف کیدل او د غور، تخار، بدخشان او نورو شمالي سیمو نظاري سیکسورکران د پیښور او کویټې مدرسو ته تلل، هلته یې سبقونه ویل او د آی ایس آی تر سرپرستي لاندي یې د طالب حکومت په ټيکنوکراټه طبقه کي ځانونه ځایول. څنګه؟ خور یا لور به یې و ملا مشر اخوند ته ورواده کړل. ملا مشر اخوند به د نویافته ناوي پلار، ورونه ماماګان، د اکا زامان، د ماما زامن او نیخه د چیشي او چیشي زامن به یې ټول په خپل وزارت یا قومنداني کي په هغه موقفونو کي ځای کړل چي عواید به یې په پیخر وه او خطر به یې هیڅ نه وو. د پښتنو طالبانو کلیو ته به خاص د شهیدانو جنازې وررواني وي او د دوئ تجوریو ته پیسې. اوس د کابل ټیکنوکراټیک نظام عملاً د دوئ په لاس کي دی چي د خپلو غړو، ائتلافیانو، دوهم او دریم لاس قراردادیانو په مټ پرمخ بیایي. دا ډله اوس دومره پیاوړې سوې ده چي که یې د یوه پیاوړي ملي او نړیوال پاڅون د لاري بیخ یې ونه ایستل سي، د هیواد هر ولس مشر، وزیر، جنرال، وکیل، والي، ولسوال، د امنیې قومندان به یا د دوئ لاسپوڅی وي او یا به د جنرال اکرم خاکریزوال، جنرال مطیع الله خان او جنرال رازق په شان په مرموز ډول وژل کیږي.