کشکې زه ړُومبی خبر وای
فقط دومره
هوکه ، دومره
چې یو ورځ به زه او زړه هم
سم سره له آرزوګانو
دَ دې خپلو سرو سرو اوښکو
په سېلاب کې وَ یهېږو
لکه خټې
لکه شګې
او لا خړ کچه کورونه
نو به نه وای ورګډ شوای
کله هم داسې په مینه
زه دَ مینې وَ دریاب ته
لا دَ هغو ښکلو سترګو
دَ خُمار ډکو چینو ته
چې تر ننه یې نشو کې
لامبوزن لامبوزن ښکارم
ــــــــــــــ
نظم ۶۱ ـــ ّ عقیده زما دَ مینې ّ
چې له خدائیه که بل چا ته
اجازه دَ سجدې وای
نو به ما وای لګولی
خپل تندی وَ هغه یار ته
چې هم خپله تل ولاړ وي
وَ بُتانو ته خاورو
لاس نړلی ـ ـ لاس تړلی
دَ اغراضو په مندر کې
ــــــــــــــ
کومه شپه چې راته مرګ وله
هغه شپه
تا په مینه زما دَ زړه په واړه غولې
دَ تیارو په ضد
څراغ دَ ژوندون بل کړو
ــــــــــــــ
نظم ۶۹ ـــ ّ دَ رڼا ملګري ّ
ته دَ رڼا سره سم ځغلې
دَ ماښام په لورې
او زه دي سیوری دَ وجود یم
تا سره سره ځم
خو، دَ بېل بېل فطرت له جوره
ما او تا هم مُدام
چې څونې دواړه لیدل کېږو
څنګ په څنګ دَ ورځې ،
دغونې ورک شو له یو بله
په کوڅو کې دَ شپې
ــــــــــــــ
نظم ۷۰ ـــ ّ دَ طلب تنده ّ
چې دَ سوچ هر یو نیلی مې
دَ اُمید له هر ګودره
دَ جانان په طلب ستړی
او ناهیله غوندې بیرته
دَ ماښام خواته ، راغبرګ شي
نو، په اوښکو یې دَ سترګو
اوبَومه تنده داسې
لکه زه چې یې له ورکو
ټوله ټوله ورځ غوښتمه
ــــــــــــــ
نظم ۷۱ ـــ ّ ټپ دَ نامه ّ
که له سترګو
زما دَ هر یو عکس په رنګه
زما دَ نوم
هغه تک شنه او مړه حرفونه
چې تا کښلي په سپین لېچ ؤ
په نرۍ ستن ،
لا هم بیرته
په پنر وَ پژَې ګله!
نو
هغسې به یو ټپ
لکه اینداره
زما دَ یاد هره څېره تل
په تا ویني
ــــــــــــــ
نظم ۷۲ ـــ ّ تلکې ّ
که تښتېده غواړي څوک
له خپله ژونده چېرې
نو به په کومه تښتي ؟
چېرې به مخه کوي ؟
ځکه چې ښکاري هر لور
دېوال دېوال رسمونه
غُونډۍ غُونډۍ خنډونه
دریاب دریاب غمونه
او لا ، قدم په قدم
ولاړي دي تلکې
ــــــــــــــ
نظم ۷۳ ـــ ّ آخري سندره ّ
نه شمه پاللی بس ...... نورې اندېښنې زیاته
نه دَ وٍیر شېبې زیاته ، نه دَ ژوند لانجې زیاته
***
چاته لُوند ازغی ښکارم، څوک غمَوي ژوند په ما
چاته خوارَکی ښکارم، څوک وهي پسخوند په ما
نه شمه زغملی تل ، داسې مسخرې زیاته
نه دَ وٍیر شېبې زیاته ، نه دَ ژوند لانجې زیاته