شعراومشاعرې دپښتنولپاره يوه بله دسيسه .

سرليك په ليدوسره كيدئ شي ډېرلوستونكې حيران شي اوداسي فكروكړي چې دغه ليكوال غواړي چې دپښتون دروڼ اندې طبقې هغه هڅوته دنېوكې ګوته ونيسي چې دامهال هم ښه په درزسره روانې دې زه ددغوښاغليوهڅوته دقدرپه سترګه ګورم خوهغه څه چې زه يې په اندېښنه كې اچولى يم هغه داده چې دافغانستان په اكثروپښتون ميېشتوسيموكې دشعرويلواومشاعروكولوبازا� �دومره ګرم دى چې ځوانان دښوونځي رسمي درس پرېږدې خومشاعره نه پريږدې په پښتنوسيموكې شعرويل ليكل اوپه مشاعره كې برخه اخېستل په يوه دودبدل شوې ددې كارلامل دادى چې هغه څوګ شعرلولې دروڼ اندولخواتشويق كېږي شعريې په مجلواوورځپانوكې خپريږي همداشان دامهال اكثره مشاعرې دسيمه ايزوراډيوګانو� �خواپه ژوندى بڼه خپريږي چې دې كارپښتون ماشومان ديته هڅولې چې دښوونځي اساسي مضامينوته شاه واړاوې اويوازې دشعرويلواوليكلوته مخه كړي دامنم چې شعريوه خدايه وركړه ده خوپه اكثره مشاعروكې هغه ځوانان چې خپله شعرنشي ليكلى نودنوروشعرونه لولې داماشومان دافكركوې چې شخصيت كېدل سرمايداركېدل اومقام ته رسيدل يوازې دشعرپه واسيطه ترلاسه كېږي حال داچې دايوشئ هم په شعركې نه ترلاسه كېږي دامنم چې په نړۍ اوافغانستان كې داسي ډېركسان شته چې دشعرله � �ارې يې نړيوال نوم اومقام ګټلى خوهرڅوګ دامقام نشي ترلاسه كولائ ځكه شعردومره بازارنلري چې شاعردكتاب دخرڅلاوله لارې خپل و� �ځيني ستونزې پرې اوارې كړي بله داچې شعردبلې ژبې څخه په هغه شان نشي ژباړل كېدئ لكه په اره ژبه كې چې ويل شوئ نوځكه دنړيوال كېدوچانس هم ډېركم د� �
درېيمه داچې شعركوم اداري اودمنجمينټ كومه څانګه نه ده چې له مخې يې اداري كارونه پرمخ يوړل شي                              &n bsp;                                ;                  
زه تاسوته دخپلوخبرودپخلې لپاره هغه ثبوت راوړم چې ماته دپلټنوپرمهال معلوم شوئ زه به يوه خب� �ې رسنۍ كې دښوونې اوروزنې خپرونه پرمخ وړم پدغه خپرونه كې چې له هرڅومره ډېروزده كوونكوسره مخ شوئ يم چې پوښتنه مې ترې كړې چې ته به زمونږ رسنۍ ته څه ووايې هغه بې له ځڼډه ځواب راكړئ چې شعربه درته ووايم اوچې له هغه څخه مې بياپوښتنه كړي چې له څه شي سره دْېره علاقه لري هغه ويلې چې له شع� �سره شعرنن سباپښتون ځوان نسل دسائينس اوتخنيك له زده كړې محروم كړى پښتون قوم له يوې خواله داسي يوې بلاسره مخامخ دى چې په ننني عصركې هم عصري ښوونه اوروزنه كفرپولې اوله بلې خواهغه كم شمېرپښتانه چې ښوونځيوته دتګ شرايط ورته براپردې بيادمشاعروله لاسه دبربادى سره مخ دي زه وايم كه شعردومره مهم وې نودنوروزرژبوويونكې ولې ورته دومره پام نه كوي تاسوپدې خپل شاوخواكې نورقومونه وګورئ ايادوى هم شعرته دومره پام كړئ
په پاى كې مې له هغه فرهنګپالوځوانانوداهيله ده چې لدې ورورسته دمشاعرودغونډوپرځاى دسائينس اوټولنيزوعلوموپه برخه كې ځوانانوته كاروكړي ځكه داوطن يوڅه ته اړتيا لري اومونږپه بله اخته يوزمونږاكثره پښتوويبپاڼې هم پدغه ناروغى اخته دې يوازې يې شعراوادبي هڅوته اړاولې كه څوګ داوايې چې زه غواړم دشعرپه واسيطه خپلې ژبې ته چوپړوكړم داهم نه ممكنه ده ځكه ژبې  ته خدمت كول دعلمي اثا� �وپه ليكلواوژباړلوت� �سره كېږي نه دشعرپه ويلواوليكلو دايوازې هغه څه ووچې تاسوته مې ديوې وړې ليكنې له لارې وړاندې كړل پدې اړه بشپړمعلومات به په نورور� �يكنوكې درته وړاندې كړم.

ليکوال فيض الله ((غمخور))