اوښکي او سلګي شی ګریوان سري تر لمن شي
سم په غمو واوړي چی په ښکلو څوک مین شی
ژوند يي لکه شمع بس د مم په شان اوبه شي
رنګ يي سوی سکور شي چي څوک لاړ له خپل وطن شي
نڅکمه ساقي شراب د یار شونډی مي زړګي غواړي
رقیب چي څوک خبر نکړي ورځم چي ماسختن شي
نن که د بارود لوګي پښتون سیمه زپلي ده
را به پسرلي شي دغه سیمه به ګلشن شي
چا مي هسي نوم د بي وفا درته یاد کړي ده
هومره به د غواړم په دل یار چي خور کفن شي