غزل
بوډا دې کړم جانانه لکه ځوان درپســې ګــرځم
نوڅـو به هـمدا يو سـراو يوځان درپسې ګــرځم
دا ستا د خال په خیال کې مــصورشـومه جـانانه
له ستوروډک یوشین غوندې آسمان درپسې ګرځم
مــوده وشــوه دا څــنګه دې جانانه نه یادیــــــږم
يوڅـاڅکې لکه اوښکه په ګریوان درپسې ګرځم
هــمغــسې د او ښـــکو بارانـونه رانه غــــواړې
همغسې شـیبه، شـیبه باران درپســــې ګـــرځـــم
آجوج او د مـاجوج له طــریقـې نه دې راباســــم
بـس سـم لکه مـهدي آخـر زمـان درپسې ګــرځـم
بلال که چــیرته نه شــوم خــو آواز د پيغمـبر یم
ســجدې ته دې رابولـم په آذان در پســې ګــرځم
آ ورځ به دې په یاد شم چې زه نه یم مابه څارې
بیا وائې به (آرینه)پښــيمان در پســــې ګـــرځـم